Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Majora Józefa Głowackiego
W dniu 24 lipca 2014 r. pożegnaliśmy Majora Józefa Głowackiego, urodzonego 19 marca 1915 r.
Podczas II Wojny Światowej Żołnierza 30 Polskiej Dywizji Piechoty 84 Pułku Piechoty Strzelców Poleskich w Pińsku i II Armii W.P. 40 P.P. w Pabianicach.
,,Już zgasło słońce nad horyzontem...
Dobiegł Twej ziemskiej pielgrzymki kres...
Do Twego Boga zdążasz Wędrowcze,
by w szczęśliwości zanurzyć się...."
Wiadomość o śmierci majora Józefa Głowackiego napełniła smutkiem i żałobą całą społeczność naszej szkoły.
Znaliśmy Pana Józefa Głowackiego jako człowieka życzliwego, skromnego, nieugiętego, który nie poddawał się chorobie i dolegliwościom postępującego wieku. Zawsze miał dla każdego szczery, pogodny uśmiech, otwarte serce i czas, by opowiadać o tragedii wojny i trudach żołnierskich polskiego oręża.
Podziwialiśmy, jak z wielkim zapałem i oddaniem stawał na naszym Cmentarzu Wojennym, by świadczyć o tragedii polskiego Narodu podczas Kampanii Wrześniowej w 1939 roku. Pragnął, aby pamięć o czasach pożogi wojennej przetrwała w sercach i umysłach młodych pokoleń. Uczył, że wolność krzyżami się mierzy... Był żołnierzem i pozostał nim służąc Ojczyźnie poprzez wzór umiłowania tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, polskiego języka, czy też samego krajobrazu ojczystego. Dbał, aby pamiątki z czasów wojny znalazły swe honorowe miejsce w historycznych gablotach, by młode pokolenie mogło do nich sięgać i od weteranów wojny uczyć się prawdziwego patriotyzmu. Cieszył się, kiedy uczestniczył z nami w Konkursie Pieśni Patriotycznej i kiedy odpowiadał na liczne pytania, które zadawali mu uczniowie na wspólnej lekcji historii...
Wówczas budował w nas trwałe fundamenty miłości do Ojczyzny.
Przekonywał nas, że Polacy zawsze byli zdolni do obrony naczelnego dobra, jakim jest Ojczyzna.
Tak jak i pozostali koledzy - żołnierze - odszedł, ,,lecz czyn ich trwa z niego wolność naszego dnia''.
Uszanujmy tę wolność, o którą z tak wielkim poświęceniem walczyli polscy żołnierze:
,,w szarych mundurach, usłuchali pieśni,
wszystko, co mieli Ojczyźnie zanieśli,
choć już Ich nie ma, czynem swym trwają,
i Polska czuje, że ją wciąż kochają".
Panie Majorze!!!
W dobrych zawodach wystąpiłeś!
Bieg ukończyłeś! Wiary ustrzegłeś!
Na ostatek odłożono dla Ciebie wieniec sprawiedliwości...
Spoczywaj w pokoju!
Dyrektor, Grono Pedagogiczne, Pracownicy i Uczniowie
Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Września 1939 r. w Jeżowie
